ภาคธุรกิจกับการสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ

ภาคธุรกิจกับการเข้าไปมีส่วนร่วมกับรัฐบาลเพื่อสนับสนุนงานสร้างเสริมสุขภาพ ในมุมมองของเอกชนยังมีข้อสังเกตดังนี้ 

1. ภาครัฐมุ่งเน้นเรื่องการรักษาให้ความสนใจเรื่องการป้องกันและแก้ไขปัญหาต้นเหตุน้อยและยังไม่มีประสิทธิภาพ

2. รัฐบาลสนับสนุนงบประมาณในการรักษาการเบิกจ่ายจะเกิดขึ้นจากการเจ็บป่วย ที่มิใช่เชิงการป้องกัน จึงเป็นการ “บริการแบบตั้งรับ” เป็นส่วนใหญ่

3. เอกชนมีส่วนร่วมในการดูแลสุขภาพค่อนข้างน้อย จากแนวความคิด “เจ็บค่อยจ่าย”

บทบาทและหน้าที่ของการดูแลสุขภาพ ของภาคเอกชนมีการดำเนินงานแบ่งเป็น 3 ด้านหลัก ๆ คือ

1. ด้านนโยบาย วิสัยทัศน์ องค์กร ที่เน้นให้ความสำคัญต่อบุคลกรสูง ตลอดจนการบริหารจัดหน้าที่ชัดเจน

2. ด้านระบบนิเวศขององค์กร จัดให้มี สถานที่เอื้ออำนวย ต่อการส่งเสริมสุขภาพ

3. ด้านกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพ เป็นการจัดกิจกรรม ออกกำลังกาย การตรวจสุขภาพชุมชน การเก็บข้อมูลการเจ็บป่วย การสร้างกิจกรรมรณรงค์ โดยให้ครอบคลุมใน 3 มิติ คือ บุคลากรขององค์กร ครอบครัว ประชาชน และผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย

ตัวอย่างการดูแลด้านสุขภาพของเอกชน เช่น การจัดให้มีสถานพยาบาลในองค์กร การบริการตรวจสุขภาพประจำปี การจัดให้มีบริการตรวจสุขภาพจิต ความเครียด และการออกแบบชีวิต การจัดกิจกรรมความความรู้และรณรงค์ด้านสุขภาพ การจัดสถานที่ให้มีการออกกำลังกาย ลดน้ำหนัก การบริโภค และการสนับสนุนการดูสุขภาพเพื่อสังคม

ข้อเสนอแนะในการสนับสนุนการส่งเสริมสุขภาพในภาคเอกชน

1. เพิ่มแรงจูงใจและความผูกพันให้พนักงาน 
2. สวัสดิการเรื่องสุขภาพ เป็น Soft power ของบริษัท
3. พัฒนาการการเก็บข้อมูลสุขภาพของชุมชนโดยใช้ AI ในการวิเคราะห์ข้อมูล และความเสี่ยง 
4. ค่าใช้จ่ายในการตรวจสุขภาพนำมาลดหย่อนภาษีได้ 
5. ควรมีโครงการ เช่น “คนละครึ่งในการดูแลสุขภาพ” 
6. การดูแลสุขภาพ เริ่มต้นตั้งแต่ที่การดูแลตนเองด้วยอาหาร อากาศ อารมณ์ ไม่ใช่หน้าที่เฉพาะของบุคลากรทางการแพทย์ หรือกระทรวงใดกระทรวงหนึ่งรับผิดชอบดูแลเพียงลำพัง

‍

ถอดบทเรียนจาก การบรรยายของ   คุณสุรงค์  บูลกุล รองประธานกรรมการหอการค้าไทย

ในการเสวนาวิชาการ Chula Health and Well-being at Work Forum 2023

วันที่ 14 มีนาคม 2566 ณ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

‍